ب) هرس
هرس یعنی بریدن شاخه های اضافی و این عمل در زمستان انجام می شود. پس از فرم دهی درخت در سال های بعد از پیوند و قبل از باردهی، هرس اهمیت دارد که شامل شنگ کردن شاخه ها، سر بر داری و حذف پاجوش ها می باشد.
هرس باعث درشت شدن میوه درخت و تا حدی یکنواخت شدن باردهی در سالهای مختلف می شود.
ج) کود دهی
کود دامی گوسفندی و گاوی مورد استفاده باید کاملا پوسیده باشد. بهتر است کود مرغ نیز با کودهای گوسفندی یا گاوی مخلوط شود و در شیاری به عمق حداقل ۴۰ سانتیمتر بسته به سن درخت و عرض ۴۰ سانتیمتر در انتهای چتر سایه انداز درخت دفن شود. فصل کود دهی فصل خواب درختان یعنی زمستان است.
مخلوط کردن کود کامل شیمیایی ( N-p-K ) نیز با کود حیوانی مورد استفاده مطلوب می باشد.
دادن کود شیمیایی ازته (سولفات آمونیم و سولفات پتاسیم) در مناطق با آب و خاک شور در نیمه دوم اردیبهشت ماه جهت افزایش جوانه های رویشی و زایشی، در نیمه دوم تیرماه جهت پر شدن دانه های پسته در درختان بارده مناسب است. میزان کود مصرفی با مشاوره کارشناسان از ۱۰۰ گرم تا ۲۰۰ گرم به ازای هر درخت می باشد.
استفاده از کودهای مایع و جامد میکرو در فصل رشد درخت بسته به نوع کمبود و مشاوره با کارشناسان کشاورزی همزمان با سمپاشی و یا به صورت مستقل بسیار مناسب است. بعد از برداشت پسته دادن کود روی به صورت محلول پاشی توصیه می شود.
د) دلایل پوکی پسته
۱- عدم وجود گرده نر که ناشی از کمبود درخت نر می باشد مهمترین عامل پوکی پسته بوده و باید به ازای هر ۱۰ الی ۱۵ درخت ماده یک درخت نر در باغ پیوند نمایید. در صورت کمبود درخت نر حتما گرده افشانی مصنوعی انجام دهید.
۲- عدم رسیدگی و توجه کامل به درختان از جمله آبیاری کم و نامنظم، ندادن کود حیوانی و هرس نکردن درختان و غلبه آفات در باغ باعث پر نشدن مغز پسته و یا ریزش جوانه های سال بعد می شود.
ه) آفات مهم پسته
۱- پسیل پسته، که حشره زرد رنگ کوچکی است و در حال حاضر بیشترین خسارات را وارد می کند و موقع خسارت شدید، پای درخت شکرک ایجاد می شود.
۲- کنه درختان پسته که این آفت با چشم معمولی قابل مشاهده نیست و علائم آن اینکه ابتدا برگها سبز تیره و سپس حالت چرمی رنگ می شوند.
۳- شپشک پسته، این آفت کاملا روی برگها و خوشه ها قابل مشاهده است و درخت مورد حمله محصول آن اغلب پوک و نیم مغز می شود.
برای مبارزه با شپشک استفاده از سم اتیون با نسبت ۲٫۵ – ۲ در هزار بسیار مناسب است. ذکر این نکته ضروری است که برای مبارزه با هر یک از آفات مشاوره با کارشناسان خبره کشاورزی جهت توصیه سم و زمان سمپاشی بسیار مهم است.
و) برداشت پسته
۱- پسته را وقتی کاملا رسید برداشت نمایید.
۲- برداشت را ساعتهای اولیه روز شروع نموده و محصول برداشت شده را زیر سایه و یا جای خنک قرار دهید.
۳- قسمتهای آلوده به آفت را در باغ جداگانه برداشت نمایید.
۴- محصول برداشت شده را سریعا به مراکز فرآوری پسته که تمام اتوماتیک و بهداشتی است انتقال دهید تا سریعا پوست گیری و جداسازی شود. به این ترتیب رنگ پوسته سخت پسته سفیدرنگ و بازاری پسندی مناسب خواهد داشت.
منبع: beytoote.com
تعداد امتیازها: 1519
1 نفر
درختان مو بهترین گیاه برای پوشاندن شکاف میان پرچین‌ها و دیوار‌ها هستند. درخت مو را بین فصل پاییز و اوایل بهار بکارید، خیلی سریع رشد خواهد کرد و علاوه بر اینکه از میوه‌اش استفاده خواهید کرد، فضای خالی را نیز پر می‌کند.
درخت مو
درخت مو انواع مختلفی داشته و از میوه آن می‌توانید به عنوان دسر استفاده کنید. برخی از درختان مو نازک و حساس بوده و برای اینکه بار زیادی بدهند، نیاز به گلخانه دارند. اما اگر گلخانه ندارید نگران نباشید، گونه‌های دیگری وجود دارند که می‌توانید در خاک دارای زهکشی خوب کنار پرچین یا دیوار جنوبی یا غربی خانه‌تان بکارید. راه‌های زیادی برای نگهداری از درخت مو وجود دارد، اما یکی از شیوه‌های موثر آن به سیستم پرورش مضاعف گایوت (double guyot) معروف است (در این سیستم تنه درخت انگور را طوری پرورش می‌دهند که به 2 شاخه تقسیم شود و ساقه‌های جانبی آن روی ردیف سیم‌هایی رشد می‌کند که برای این کار تعبیه شده‌اند).
درست کردن تکیه گاه برای گیاه
با نصب 4 سیم نگهدارنده روی پرچین تکیه گاهی برای درختتان فراهم کنید. سیم اول باید 40 سانتی متر بالا‌تر از سطح زمین و سیم‌های دیگر 30 سانتی متر از هم فاصله داشته باشند.
جای سیم‌ها را روی تیرک پرچین‌ها مشخص کرده و با دریل آن را سوراخ کنید. در هر سوراخ یک پیچ حلقه دار قرار داده و با مهره جای آن را محکم کنید. مهره را شل ببندید.
یک جفت دستکش پوشیده، سیم را از اولین حلقه رد کرده سپس آن را خم کرده و پیچ بدهید تا محکم شود. سیم را به تیرک دوم بپیچید. با سیم چین آن را بچینید و از پیچ حلقه دار رد کنید.
آن را محکم بکشید، مانند قبل بپیچانید و جایش را محکم کنید. برای سفت کردن سیم شل مهره را با آچار سفت کنید.
3 سیم دیگر را محکم کنید. اگر دور باغچه‌تان دیوار کشیده شده است، [به جای پیچ حلقه دار] از میخ حلقه دار استفاده کنید.
نحوه کاشت
در فاصله 15 سانتی متری پرچین یا دیوارتان سوراخی بزرگ‌تر و عمیق‌تر از توپ ریشه گیاه حفر کنید.
گیاه را در سوراخ قرار داده و روی گودال را بپوشانید، همین طور که خاک را در گودال می‌ریزد، جای آن را محکم کنید. اطمینان حاصل کنید که روی توپ ریشه با خاک بستر باغچه هم سطح است.
یک نی 1.8 متری پشت مو قرار دهید. سر شاخه‌های مو را بزنید، به اندازه‌ای که 3 جوانه سالم از آن باقی بماند.
تنه درخت را به نی ببندید و نی را به نگهدارنده‌ها محکم کنید. لایه ضخیمی از مالچ را روی ناحیه ایی بپاشید که ریشه‌ها را در برگرفته است.
پرورش گیاه
اجازه دهید در سال اول زندگی درخت مو، 3 ساقه به طور عمودی رشد کنند؛ آن‌ها را به ساقه نی محکم کنید و هر جوانه‌ای که در کناره این ساقه‌ها رشد کرد، بچینید.
هنگام ریزش برگها در فصل پاییز، ساقه‌ها را از نی جدا کرده و 2 ساقه را طوری به سیم پایینی ببندید که هر کدام یک طرف نی قرار بگیرند.
ساقه سوم را هرس کنید. 3 جوانه آن را بگذارید بماند تا سال دیگر ساقه‌هایی جایگزین 3 ساقه امسال شود. در فصل بهار اجازه دهید جوانه‌هایی که از شاخه‌های سیم پایینی می‌رویند، به طور عمودی رشد کند. باید در هر 15 سانتی متر یک جوانه داشته باشید؛ شاید لازم شود که برخی از آن‌ها را بزنید.
جوانه‌های جانبی را طوری هرس کنید که فقط یک برگ از آن ها باقی بماند؛ وقتی این جوانه‌ها به سیم بالایی رسیدند، نوک در حال رشد آن‌ها بزنید.
3 ساقه جایگزین رابه نی مرکزی ببندید. وقتی میوه‌ها رشد کردند، در صورت نیاز مقداری از برگها را بکنید تا گردش هوا در میان انگور‌ها بهتر شود. در فصل پاییز بازوهای افقی را ببرید و همین فرآیند را تکرار کنید.
برای مشاهده صفحات بعد بر روی تصویر هر صفحه کلیک نمایید.
منبع: parsegard.com